Keep Steki Plugged In! || Βοηθήστε το Στέκι να παραμείνει ανοιχτό!

Help us keep the power ON, our community ALIVE and our struggle ONGOING!

Τους τελευταίους μήνες, ένα παλιό χρέος απειλεί την ύπαρξη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας και του Στεκιού Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για το χρέος του παλιού Ξενώνα Προσφύγων προς τη ΔΕΗ και το Δήμο Θεσσαλονίκης, ύψους 85.000 και 5.000 € αντίστοιχα. Το χρέος αυτό έχει φορτωθεί στην πλάτη της Αντιρατσιστικής και του Στεκιού, αφού, όταν πριν από 6 περίπου χρόνια ο ξενώνας αυτός απειλήθηκε με κλείσιμο, προσφέραμε το δικό μας όνομα ως τη μοναδική άμεση λύση για να μην κοπεί το ρεύμα και να μην μείνουν οι πρόσφυγες στο δρόμο.

Στα παρακάτω links παραθέτουμε τα βασικά σημεία της δύσκολης, αλλά και ενδιαφέρουσας από τη σκοπιά της έμπρακτης αλληλεγγύης, ιστορίας του Ξενώνα και εξηγούμε με ποιο τρόπο θα παλέψουμε τώρα για να αντιμετωπίσουμε αυτό το χρέος.

Donate to our campaign! | Συνεισφέρετε στην καμπάνια μας!

More info here! | Περισσότερες πληροφορίες εδώ!

In the last few months the Antiracist Initiative of Thessaloniki and the Social Center / Migrants’ Place in Thessaloniki – or just “Steki”, from the Greek word for “a place to hangout” – have been threatened with closure due to a long overdue debt.

It is a debt of 85.000€ to the Public Power Corporation (PPC, or DEI in Greek) and of 5.000€ to the Municipality of Thessaloniki owed by the now defunct Refugee Shelter. The Antiracist Initiative and Steki have been bearing the burden of this debt for 6 years now since the only Refugee Shelter in the city of Thessaloniki was threatened with closure. At that time, we offered our own legal name as the bearer of the electricity costs of the Shelter. That was the only immediately available solution to keep the shelter operational and prevent refugees hosted there from becoming homeless.

At http://keepstekipluggedin.com/we describe the key-points of that hard but interesting solidarity effort to organise a Refugee Shelter, as well as how we propose to deal with this outrageous debt.

Read the whole story and our full press release here.

Please share our campaign through facebook, email, by talking to your friends, groups and communities and in any other way you like.

We will owe you one!

Some links:

Keep Steki Plugged In: The Story Of the Refugee Shelter of Thessaloniki:

[vsw id=”ilANbKoiTdA” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Keep Steki Plugged In: Η Ιστορία του Ξενώνα Προσφύγων Θεσσαλονίκης:

[vsw id=”N6mWokQOvZ0″ source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Δελτίο Τύπου για το χρέος του παλιού Ξενώνα Προσφύγων Θεσσαλονίκης

Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2016

Τους τελευταίους μήνες, ένα παλιό χρέος απειλεί την ύπαρξη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας και του Στεκιού Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για το χρέος του παλιού Ξενώνα Προσφύγων προς τη ΔΕΗ και το Δήμο Θεσσαλονίκης, ύψους 85.000 και 5.000 € αντίστοιχα. Το χρέος αυτό έχει φορτωθεί στην πλάτη της Αντιρατσιστικής και του Στεκιού, αφού, όταν πριν από 6 περίπου χρόνια ο ξενώνας αυτός απειλήθηκε με κλείσιμο, προσφέραμε το δικό μας όνομα ως τη μοναδική άμεση λύση για να μην κοπεί το ρεύμα και να μην μείνουν οι πρόσφυγες στο δρόμο. Στη συνέχεια, παραθέτουμε τα βασικά σημεία της δύσκολης, αλλά και ενδιαφέρουσας από τη σκοπιά της έμπρακτης αλληλεγγύης, ιστορίας του Ξενώνα και εξηγούμε με ποιο τρόπο θα παλέψουμε τώρα για να αντιμετωπίσουμε αυτό το χρέος.

Η ιστορία του Ξενώνα Προσφύγων

Ο Ξενώνας Προσφύγων, στην οδό Σιατίστης 12 & Φιλίππου, αποτελούσε για χρόνια τη μοναδική δομή φιλοξενίας προσφύγων στην πόλη της Θεσσαλονίκης, προσφέροντας στέγη σε 14 οικογένειες ή 70 περίπου άτομα. Τον Γενάρη του 2010, ο Ξενώνας έκλεισε, με απόφαση της ΜΚΟ που τον διαχειριζόταν ως τότε, λόγω –σύμφωνα με την ίδια- οικονομικών δυσχερειών. Εκείνη τη στιγμή, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, μαζί με άλλες συλλογικότητες και φορείς της πόλης, όπως συνδικάτα, σύλλογοι, δημοτικές κινήσεις και πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς, καθώς και με την ενεργή συμμετοχή και υποστήριξη εκατοντάδων ανθρώπων, συγκρότησαν ένα κοινό μέτωπο για τη σωτηρία του ξενώνα. Ο στόχος μας ήταν να μείνει κατ’ αρχήν ο Ξενώνας ανοιχτός και να λειτουργήσει με κάθε τρόπο, μέχρις ότου βρεθεί κάποιος δημόσιος φορέας να αναλάβει εκ νέου τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία του, ως πιστεύαμε –και πιστεύουμε- ότι οφείλει να κάνει το κράτος.

Για ένα χρόνο περίπου, και παρά τις δυσκολίες που είχε ένα τέτοιο πρωτόγνωρο για εμάς τότε εγχείρημα, ο Ξενώνας πράγματι λειτούργησε μάλλον υποδειγματικά, διαχειριζόμενος από την κοινή συνέλευση ενοίκων και αλληλέγγυων. Υλικά στηριζόταν μόνο από την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και την έμπρακτη αλληλεγγύη δεκάδων άλλων ανθρώπων και συλλογικοτήτων, οι οποίοι πρόσφεραν εθελοντική δουλειά, είδη ανάγκης και χρήματα. Καταφέραμε έτσι να καλύπτουμε όλες τις ανάγκες των ενοίκων χωρίς καμία επιδότηση, αφού η Αντιρατσιστική καταστατικά δεν δέχεται καμία χρηματοδότηση για τις δράσεις της.

Η πιο μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν όταν το καλοκαίρι του 2010, η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα, το οποίο ήταν στο όνομα της ΜΚΟ που διαχειριζόταν παλιά τον Ξενώνα. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες να το επανασυνδέσουμε παράτυπα (μέχρι και γεννήτρια δοκιμάσαμε να φέρουμε), αυτό δεν ήταν τεχνικά δυνατό. Από την άλλη, ο Δήμος Θέρμης, ιδιοκτήτης του κτιρίου, ο Δήμος Θεσσαλονίκης ή όποιος άλλος υπεύθυνος δημόσιος φορέας αρνήθηκε να κάνει οτιδήποτε. Έτσι, η μόνη λύση που υπήρχε για να μην βρεθούν οι ένοικοι στο δρόμο και διακοπεί βίαια αυτό το εγχείρημα, ήταν να ζητήσουμε την επανασύνδεση του ρεύματος σε ένα δικό μας όνομα. Μετά από συνεννόηση με τους άλλους φορείς, η νέα σύνδεση έγινε στο όνομα της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας “Κοινωνικό Κέντρο Θεσσαλονίκης”, την οποία είχαμε δημιουργήσει για να υποστηρίζουμε τις τυπικές λειτουργίες του Κοινωνικού Κέντρου – Στεκιού Μεταναστών (μισθωτήρια, λογαριασμοί κοκ). Είναι φανερό ότι η υπογραφή των συμβολαίων από την παραπάνω ΑΜΚΕ νομικά ήταν αδύνατη, αφού δεν είχε καμία νόμιμη σχέση με το κτίριο (ιδιοκτησίας, παραχώρησης ή ενοικίασης). Παρόλα αυτά, κατέστη εφικτή μετά από πολιτική παρέμβαση δική μας και των άλλων φορέων, με στόχο πάντα την επιβίωση των ενοίκων. Μάλιστα, στον ένα περίπου χρόνο της αυτοδιαχειριζόμενης λειτουργίας του Ξενώνα (ως τον 12/2010), πληρώναμε λογαριασμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΕΗ, καταβάλλοντας 2000 € για εγγύηση και 3.864 € για λογαριασμούς.

Καθώς όμως στο διάστημα αυτό δεν επιτεύχθηκε η κανονική και μόνιμη λειτουργία του Ξενώνα από κάποιο αρμόδιο δημόσιο φορέα, η Αντιρατσιστική αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την ευθύνη της διαχείρισης του ξενώνα, καθώς δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να αναλαμβάνει μόνη της το κόστος επ’ αόριστο. Ο Ξενώνας βέβαια παρέμεινε ανοιχτός και φιλοξενούσε οικογένειες μέχρι και το Νοέμβριο του 2014, όταν με ενέργειες αλληλέγγυων πολιτών προσφέρθηκαν διαμερίσματα και οικονομική βοήθεια στις οικογένειες, οπότε και εκκενώθηκε και σφραγίστηκε από τον ιδιοκτήτη του.

Όλο αυτό το διάστημα στον ξενώνα προσφύγων διέμειναν δεκάδες οικογένειες προσφύγων και οι 24 συνδέσεις κατέγραψαν κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος που ανήλθε στο ποσό των 80.000 ευρώ. Φυσικά, γνωρίζαμε ότι το ποσό αυτό συνέχιζε να χρεώνεται στο όνομά μας. Όμως, καθώς μέσα έμεναν ακόμα πρόσφυγες και μικρά παιδιά, δεν ζητήσαμε τη διακοπή του. Η μόνη λύση για εμάς θα ήταν να ξαναλειτουργούσε ο Ξενώνας από κάποιο δημόσιο φορέα, ο όποιος θα αναλάμβανε εύλογα και το χρέος, κάτι που βέβαια δεν έγινε.

Η σημερινή κατάσταση

Τελικά, μετά την οριστική εκκένωση του κτιρίου του Ξενώνα από τους ενοίκους του και τη διακοπή της σύνδεσης, η ΔΕΗ μετέφερε το συνολικό χρέος ύψους 80.066,00 € στη σύνδεση που αντιστοιχεί στην έδρα της παραπάνω ΑΜΚΕ, στην οδό Ερμού 23, δηλαδή στο Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών. Στο χρέος αυτό προστέθηκαν άλλες 4.220 Δημοτικά Τέλη. Παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας προς τη Διοίκηση της ΔΕΗ, μας ξεκαθαρίστηκε ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα διαγραφής του χρέους. Αν δεν το αναλάβουμε, τότε κινδυνεύουμε άμεσα με διακοπή της ηλεκτροδότησης στο Στέκι, ενώ το χρέος θα μεταφερθεί στα πρόσωπα που εκπροσωπούν νόμιμα το Στέκι. Εντωμεταξύ, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουμε ήδη αναγκαστεί να πληρώσουμε προς τη ΔΕΗ περισσότερα από 5.000 ευρώ σε τόκους, για να μην κοπεί το ρεύμα στο Στέκι.

Αν δεν πληρώσουμε συνεπώς, είναι προφανές ότι το Στέκι θα κλείσει, χωρίς βέβαια ούτε αυτό να μας απαλλάξει από το χρέος. Μαζί με το Στέκι, θα σταματήσουν και οι δράσεις αλληλεγγύης που στεγάζονται και υποστηρίζονται από αυτό, όπως τα μαθήματα αλληλεγγύης για ντόπιους και μετανάστες, η κουζίνα αλληλεγγύης, η συλλογή και διανομή ειδών πρώτης ανάγκης και τόσα άλλα. Και μαζί, πιστεύουμε, θα έχουμε μία πολιτική ήττα και υποχώρηση για την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και τα κινήματα αλληλεγγύης.

Μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους, αποφασίσαμε αναγκαστικά να αναλάβουμε συλλογικά αυτό το χρέος και να ζητήσουμε τη ρύθμιση και την αποπληρωμή του με δόσεις, παρότι είναι φανερό ότι δεν προέκυψε από κάποια δική μας δράση ή αδράνεια, αλλά από μία συνολική, πρακτική ανάγκη της πόλης, στην οποία παρασταθήκαμε χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες. Όπως αναφέραμε, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και το Στέκι Μεταναστών, με καταστατική τους απόφαση ως τώρα δεν έχουν ζητήσει ή λάβει καμία χρηματοδότηση από δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα και τα μόνα έσοδα, με τα οποία διατηρούμε ως τώρα τις δομές αλληλεγγύης και τις άλλες δραστηριότητές μας, προέρχονται από ατομικές εισφορές, εκδηλώσεις και τη λειτουργία του Στεκιού. Είναι όμως προφανές ότι χωρίς πόρους είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουμε τη ρύθμιση ενός τέτοιου χρέους, οπότε και αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε πρώτα από όλα σε όσους φορείς συμμετείχαν ή υποστήριξαν το αρχικό εγχείρημα του Ξενώνα, ζητώντας να μοιραστούμε την ευθύνη αποπληρωμής του κοινού αυτού χρέους. Το χρέος βέβαια είναι στο δικό μας όνομα, οπότε για να συμβάλλει κάποιος φορέας στην αποπληρωμή του, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω δωρεάς προς το νομικό πρόσωπο του Στεκιού. Έτσι, είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε, για πρώτη και μοναδική φορά, χρηματοδοτήσεις και μάλιστα από φορείς που ποτέ δεν θα το κάναμε. Πρόκειται για μία κατάσταση εξαιρετικά δυσάρεστη και ψυχοφθόρα για εμάς, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή.

Είναι απολύτως σαφές ότι τα χρήματα αυτά θα κατευθυνθούν αποκλειστικά και μόνο στην αποπληρωμή του χρέους των 80.000 προς τη ΔΕΗ και καμία σχέση δεν θα έχουν με το ταμείο και τις δράσεις του Στεκιού και της Αντιρατσιστικής. Το Στέκι και η Αντιρατσιστική όχι μόνο δεν πρόκειται να επωφεληθεί από αυτά τα χρήματα, αλλά –αναγκαστικά- θα συμβάλλει και αυτό όσα περισσότερα μπορεί για την εξυπηρέτηση αυτού του χρέους, ζητώντας την έκτακτη συνδρομή των δικών του ανθρώπων. Η διαχείριση των χρημάτων αυτών θα γίνεται δημόσια και ανοιχτά. Στο πλαίσιο αυτό, και με την ευκαιρία αυτής της ανακοίνωσης, ενημερώνουμε ότι ήδη έχουν δοθεί 15.000 ευρώ από την «Αλληλεγγύη για Όλους» για την πληρωμή του χρέους, καθώς ο –τότε- ΣΥΡΙΖΑ το 2010 ήταν ένας από τους συμμάχους της Αντιρατσιστικής στην υπόθεση του Ξενώνα. Για τον ίδιο λόγο έχουμε ζητήσει επίσης χρήματα από το Δήμο Θεσσαλονίκης, την ίδια τη ΔΕΗ και άλλους.

Κυρίως όμως, απευθυνόμαστε σε κάθε αλληλέγγυα συλλογικότητα, σε κάθε σύντροφο και συντρόφισσά μας από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ζητώντας να συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές της στην πληρωμή αυτού του χρέους. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανό το Στέκι με τις δράσεις αλληλεγγύης του και την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία με την πολιτική και κοινωνική της παρέμβαση. Μέχρι σήμερα, εδώ και 20 σχεδόν χρόνια από το ξεκίνημα της Αντιρατσιστικής και 12 χρόνια από αυτό του Στεκιού, έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε πολλές δυσκολίες και να μείνουμε όρθιοι και όρθιες. Πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να το παλέψουμε και τώρα.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών

Περισσότερες πληροφορίες

Η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης ξεκίνησε το 1998, ως ένας ανοιχτός κινηματικός χώρος συντονισμού των πολιτικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων της πόλης ενάντια στη βαρβαρότητα του ρατσισμού. Για 19 χρόνια, μέσα από πορείες, συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις και το ετήσιο «Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ», αγωνίζεται για τη νομιμοποίηση και την κοινωνική εξίσωση των μεταναστών/τριών, για το άνοιγμα των συνόρων και την παροχή ασύλου στους πρόσφυγες, για την οργάνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης απέναντι σε κάθε αποκλεισμένη και καταπιεσμένη ομάδα. Λειτουργεί με βάση ανοιχτή εβδομαδιαία συνέλευση (κάθε Τετάρτη στις 9) και στεγάζεται στο Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών. Περισσότερα στο antiratsistiki.gr, fb: Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης.

Το Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστών ξεκίνησε το 2004, με πρωτοβουλία της Αντιρατσιστικής, ενώ από το 2009 στεγάζεται στον ιστορικό χώρο της Ερμού 23, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Πέρα από την Αντιρατσιστική, στους 3 ορόφους του στεγάζει σήμερα 20 περίπου κινηματικές, εργατικές, μεταναστευτικές και κοινωνικές συλλογικότητες, συνελεύσεις και κινηματικές πρωτοβουλίες, θεατρικές και πολιτιστικές ομάδες. Μέσα στο Στέκι αναπτύχθηκαν επίσης δράσεις και ομάδες έμπρακτης αλληλεγγύης, όπως η «Εκτός Τάξης» που προσφέρει δωρεάν μαθήματα σε έλληνες και μετανάστες, η Κουζίνα Αλληλεγγύης που παρέχει κάθε Σαββατοκύριακο γεύμα και συντροφιά σε εκατοντάδες ανθρώπους, η Room39 που συγκεντρώνει και μοιράζει είδη πρώτης ανάγκης και φαγητό σε πρόσφυγες και αστέγους, η Ομάδα Νομικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και πολλές άλλες πρόσκαιρες ή μόνιμες πρωτοβουλίες. Περισσότερα στο socialcenter.gr, fb: Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών.

Ψήφισμα φορέων, οργανώσεων και συλλογικοτήτων για το Σχολείο Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”

Ο «Οδυσσέας», το παλιότερο και μεγαλύτερο εθελοντικό σχολείο διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, αναπόσπαστο και ενεργό κομμάτι του εκπαιδευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος την τελευταία δεκαπενταετία, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μακρύ χέρι του κράτους, ενός κράτους που εμφανίζεται όλο και πιο εχθρικό απέναντι σε κάθε προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.

Ο «Οδυσσέας» απευθυνόταν πάντα, χωρίς διακρίσεις, σε ένα ευρύ φάσμα μεταναστών, παλιννοστούντων και προσφύγων που ζουν στη Θεσσαλονίκη. Στις ομάδες αυτές έχουν προστεθεί πια λόγω της οικονομικής κρίσης και ντόπιοι Έλληνες που παρακολουθούν τα μαθήματα ξένων γλωσσών που επίσης προσφέρει το σχολείο (είναι χαρακτηριστικό ότι το 1/3 περίπου των μαθητών του φέτος είναι Έλληνες). Ταυτόχρονα όμως η κρίση έχει δυσχεράνει τα τελευταία χρόνια ακόμη πιο πολύ την πάντα δύσκολη χρηματοδότηση του «Οδυσσέα», η οποία βασίζεται στις εισφορές μελών, φίλων και συλλογικοτήτων, και όχι σε παχυλές κρατικές ή ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις.

Όλα αυτά δεν απέτρεψαν την επιβολή εις βάρος του, μετά από έλεγχο της Εφορίας το 2012, κυριολεκτικά εξοντωτικών προστίμων για καθαρά τυπικές και γραφειοκρατικές φορολογικές παραλείψεις, χωρίς να χρωστάει πουθενά και δίχως να υπάρχει η παραμικρή υποψία κερδοσκοπίας ή δόλου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο «Οδυσσέας» λόγω έλλειψης πόρων αδυνατούσε ακόμη και να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια. Έτσι, μια οργάνωση της οποίας τα μέλη έδωσαν και δίνουν απλόχερα -χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα- χρόνο, γνώσεις, ακόμη και χρήματα, κλήθηκε σε μια περίοδο με μηδενικά έσοδα, να πληρώσει ούτε λίγο ούτε πολύ 62.000 ευρώ, που με τις προσαυξήσεις ενός χρόνου έχουν πλέον ξεπεράσει τις 70.000. Μάλιστα, ο πρόεδρός του, ο εκπαιδευτικός Αντώνης Γαζάκης, διώκεται ποινικά ως υπεύθυνος κατά το νόμο, και κινδυνεύει –μέχρι την πλήρη αποπληρωμή των προστίμων- με πειθαρχικές διώξεις και απόλυση από την εργασία του. Για αυτούς τους λόγους ο «Οδυσσέας» έχει προβεί σε ρύθμιση των οφειλών του και τα μέλη του είναι υποχρεωμένα να αποδυθούν σε ένα τιτάνιο αγώνα εξεύρεσης 76.000 ευρώ που θα πρέπει να καταβληθούν σε 43 μηνιαίες δόσεις.

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο «Οδυσσέας» δεν αντιστοιχεί ούτε στο έργο του ούτε στην προσφορά του, αλλά ούτε και στις οικονομικές δυνατότητες του ίδιου και των μελών του. Πρόκειται για ένα τρανταχτό παράδειγμα κατάφωρης παραβίασης κάθε έννοιας λογικής και δικαίου. Απευθυνόμαστε λοιπόν προς κάθε αρμόδια αρχή και ζητούμε απερίφραστα την άμεση και πλήρη διαγραφή των οφειλών του προς την Εφορία, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία εις βάρος μιας οργάνωσης που αποτελεί υπόδειγμα αλληλεγγύης και προσφοράς. Παράλληλα, εκφράζουμε την αμέριστη στήριξή μας στον «Οδυσσέα» και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε στο πλευρό του και θα βγούμε όλοι μαζί πιο δυνατοί από αυτήν την περιπέτεια.

Το ψήφισμα συνυπογράφουν οι παρακάτω οργανώσεις, φορείς, συλλογικότητες (ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός):

«Αλληλεγγύη για όλους», «Ανοιχτή Πόλη» -δημοτική παράταξη του Δήμου Θεσσαλονίκης, «Αντιγόνη – Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία», Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης (ΑΣΑ), Άρσις, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, «Δράση για την Άγρια Ζωή», “Εκτός Τάξης” – ομάδα μαθημάτων Στεκιού Μεταναστών, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» (ΚΑΡ), Κοινωνικό Εργαστήρι, Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών, Κουζίνα Αλληλεγγύης Κοινωνικού Κέντρου/Στεκιού Μεταναστών, NAFTHA – Nazi-Free Thessaloniki Assembly, “Ξεκίνημα” – Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση, Ομάδα νομικών για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών, “Οικόπολις” – μια παράλληλη πόλη, “Πολύδρομο”, Σύλλογος Αλβανών Μεταναστών «Μητέρα Τερέζα», Σύλλογος Σενεγαλέζων, SYMβIOSIS

Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις – Να σπάσουμε την κανονικότητα της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας

Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις – Να σπάσουμε την κανονικότητα της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας

Image result for squat occupy

Οι κυβερνήσεις, χωρίς εξαίρεση, βλέπουν στις καταλήψεις δυνητικούς εχθρούς. Δεν έχουν άδικο. Η κατάληψη ως πράξη και διαδικασία φέρει μια σειρά από αμφισβητήσεις, αντιστάσεις, θέσεις που εχθρεύεται η πολιτική και οικονομική εξουσία.

Οι καταλήψεις πρώτα από όλα αμφισβητούν την ίδια την «ιερή» έννοια της ιδιοκτησίας, τους κεντρικούς σχεδιασμούς για το πώς θα πρέπει να είναι,  να μοιάζουν και να χρησιμοποιούνται οι πόλεις και τα κτίρια τους, διεκδικούν έμπρακτα και παραδειγματικά το δικαίωμα στη στέγη.

Οι καταλήψεις έχουν μια ανταγωνιστική άποψη για το πώς και πού παράγεται πολιτική, για το πώς και ποιοι έχουν δικαίωμα, λόγο και παρέμβαση στις γειτονιές και την κοινωνία συνολικότερα. Καταθέτουν μια αντιεμπορευματική κι αντικαταναλωτική προσέγγιση στο πώς διασκεδάζουμε, τι πολιτιστικά προϊόντα παράγουμε και πώς τα μοιραζόμαστε.

Οι καταλήψεις είναι χώροι συμπύκνωσης και γέννησης καθημερινών αγώνων. Είναι σημεία ανάπτυξης διαφορετικών κοινωνικοποιήσεων, συντροφικότητας, ρήξεων, ριζοσπαστικοποίησης. Είναι χώροι αλληλεγγύης, αντιπαραδείγματος, μια διαρκής υπενθύμιση ότι αν και δύσβατες και χωρίς πολλά κομφόρ, εναλλακτικές υπάρχουν, ζουν και αναπνέουν δίπλα μας.

Είναι τελικά η αυτοοργάνωση και η διεύρυνση της αυτονομίας των από κάτω που συμβαίνει σε κάθε κατάληψη και κάθε ελεύθερο κοινωνικό χώρο, που αποτελεί πρόκληση κι αντίπαλο για τους από πάνω.

Οι κυβερνήσεις βρίσκανε παραδοσιακά καλή ιδέα την εκκένωση των καταλήψεων, την εξάλειψη των εστιών α(υτο)νομίας. Η σημερινή κυβέρνηση διεκδικώντας τα πρωτεία στην καταστολή της κοινωνικής αμφισβήτησης και της αυτοοργάνωσης έχει ήδη προχωρήσει σε μια σειρά από εκκενώσεις κυρίως προσφυγικών/μεταναστευτικών καταλήψεων στεγαστικού χαρακτήρα – στο όνομα της τάξης και της επιστροφής στην κανονικότητα. Παράλληλα εκδίδει τελεσίγραφο για παράδοση των κατειλημμένων κτιρίων. Με την αστειότητα/γραφικότητα του τελεσιγράφου το υπουργείο προ.πο. υπενθυμίζει κι επιβεβαιώνει την εχθρότητά του απέναντι στο ανταγωνιστικό κίνημα και τις δομές του.

Αυτό που αδυνατεί, όμως, να καταλάβει είναι πως η κατάληψη ως πολιτικός/κοινωνικός χώρος δεν ορίζεται από 4 ντουβάρια, μια στέγη κι ένα πανό από την οροφή. Είναι διαδικασία, κυκλοφορία ιδεών, οργάνωση αγώνα, σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης, δημιουργία, ένα διαρκές κοινωνικό εργαστήριο. Αυτά δεν μπορούν να εκκενωθούν. Υπερασπιζόμενες τις καταλήψεις, υπερασπιζόμαστε όχι τούβλα και μπετά, αλλά τα κινήματα και τη δυνατότητά τους να επιλέγουν τα εργαλεία τους, να απελευθερώνουν χώρους για το ξεδίπλωμα της δράσης τους, την ύπαρξη και την αυτονομία τους απέναντι στις ορέξεις και την εκδικητικότητα της εξουσίας.

Να συναντηθούμε και στο δρόμο – όλοι και όλες στις πορείες αλληλεγγύης στις καταλήψεις:

Τρίτη 3/12, 18.00 στο Πάρκο μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Πέμπτη 5/12, 18.00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Τούμπας (Αγ. Βαρβάρα)

 

Κάθε Τετάρτη | Boxing Spring

Η διάθεση για προπονησούλα και μαθήματα αυτοάμυνας φαίνεται πως είναι η τάση της φετινής άνοιξης στο Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστ(ρι)ών.
Φοράμε, λοιπόν, τα γάντια του Ρόκυ (ή ακόμα προτιμότερα του Μοχάμεντ Άλι) κι αρχίζουμε να ανεβοκατεβαίνουμε σκαλοπάτια θριαμβευτικά (ίσως στην πορεία αξιωθούμε και για μπουνίτσες στο σάκο).
Ξεκινάμε την Τετάρτη 20/3 στις 8μμ και κρατάμε το ραντεβού, μέχρι η ζέστη να παρασφίξει και τα ισοτονικά να μην πιάνουν πια.

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Κυρ. 31.03 | Thessaloniki: Building A Movement – Uniting For Animal Rights

Welcome to our workshop on animal rights activism and community building. (Sunday, March 31st @19.00)

We will talk about different forms of animal rights activism and why they are effective. There is a form of activism suitable for everyone, and we will talk about how different forms of activism can be connected with each other.
We will focus on connecting with other activists and how to get a stronger activist team. We look into finding new ways of working together towards animal liberation.

Join us and see how we together can improve our activism and advocate animal rights in the most effective ways.

If you have any questions please feel free to contact us!
https://www.facebook.com/ActivismOnTheRoad/

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα, υπαίθριες δραστηριότητες και κείμενο

Σαβ. 27.03 | Επιστρέφοντας στη Γερμανική Επανάσταση, επιστρέφοντας στη Ρόζα

Με αφορμή τη φετινή συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ, η Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά διοργανώνει εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με τίτλο “Επιστρέφοντας στη Γερμανική Επανάσταση, επιστρέφοντας στη Ρόζα [διεθνισμός, δημοκρατία, επαναστατική στρατηγική]”, το Σάββατο 30 Μαρτίου, στις 7:30μμ, στο Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23, Θεσσαλονίκη).

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

* Νίκος Γιαννόπουλος
* Κώστας Γούσης
* Δημοσθένης Παπαδάτος

Παρ. 29.03 | Lunar Moods release party feat. MasouD

Ο Lunar Moods κυκλοφορεί το Remaster του πρώτου του EP και μας το παρουσιάζει. Θα μιλήσει γι αυτό και θα προβάλει video art πάνω στη μουσική του καθώς και ζωντανές εκτελέσεις των κομματιών του από το στούντιο. Η βραδιά θα συνεχιστεί με τις μουσικές επιλογές του Masoud (MonkeyBros).
Κρύες μελωδικές μπύρες σερβίρει η Room39.

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

Κυρ. 03.03 | Iuventa #searescue – Προβολή & Συζήτηση

— for English description see below —

Η ισχύουσα πολιτική (στρατιωτικοποίηση, επαναπροωθήσεις, συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας κοκ) στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ από την μία αναγκάζει τους πρόσφυγες να επιλέγουν όλο και περισσότερο επικίνδυνους δρόμους και από την άλλη επιτρέπει στα κράτη να ποινικοποιούν την θαλάσσια διάσωση και την αλληλεγγύη. Η κυνική μετακίνηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στη Τουρκία και βαθιά μέσα στην αφρικανική ήπειρο, έχει δημιουργήσει μία δυστοπική καθημερινότητα για τους πρόσφυγες οι οποίοι βρίσκονται διαρκώς υπό διωγμό και απειλή. Απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα, ενισχύουμε τις κινηματικές προσπάθειες και διεκδίκησεις σε όλη την Ευρώπη, απαιτώντας ασφαλείς και νομίμους οδούς και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και κοινωνικής συμμετοχής. Η αποποινικοποίηση των θαλάσσιων διασώσεων είναι ένα απαραίτητο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να αγωνιστούμε για αυτήν.

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

Το ντοκιμαντέρ Iuventa αναφέρεται στα γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή μιας ομάδας νέων Ευρωπαίων που συμμετείχαν με διάφορους τρόπους στο πρόγραμμα Jugend Rettet·από το πρώτο ταξίδι του διασωστικού πλοίου Iuventa στη Μεσόγειο μέχρι τις βαριές κατηγορίες εναντιον τους για διακίνηση, που οδήγησαν στην κατάσχεση του σκάφους ένα χρόνο αργότερα.

Μέσα από μια εκστρατεία συλλογής χρημάτων (crowdfunding) μια ομάδα νέων αγοράζει ένα σκάφος, το Iuventa, και τον Ιούλιο του 2016 ξεκινά ένα πρόγραμμα διάσωσης στη Μεσόγειο. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τη ζωή των πρωταγωνιστών στην πρώτη αποστολή του σκάφους και στα όσα ακολούθησαν στη συνέχεια· όταν το ουτοπικό και ανθρωπιστικό τους όνειρo συγκρούστηκε με την πραγματικότητα.

Μετά από ένα χρόνο και ενώ είχαν διασώσει περισσότερους από 14.000 άνθρωπους, οι ιταλικές αρχές κατέσχεσαν το πλοίο στη Λαμπεντούζα και το πλήρωμα του σκάφους βρίσκεται ακόμα υπό δικαστική διερεύνηση.

Η αφήγηση επικεντρώνεται στο πρώτο ταξίδι του πλοίου στη θάλασσα: αναχωρώντας από τη Μάλτα, επιστρέφει στη Βαλλέτα μετά από 15 ημέρες στη θάλασσα, αφού διέσωσε περισσότερους από 2.000 πρόσφυγες.

Μετά την εμπειρία της πρώτης αποστολής η ταινία μας μεταφέρει στο Βερολίνο και στην Ιταλία το χειμώνα που ακολούθησε, όπου παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές να συζητούν το μέλλον του Jugend Rettet.

Το ντοκιμαντέρ, αναδεικνύει πως η εμπειρία του Iuventa καθόρισε και άλλαξε τη ζωή όσων συμμετείχαν σε αυτό: όχι μόνο λόγω της νεαρής τους ηλικίας αλλά κυρίως γιατί ζώντας στην πρώτη γραμμή της φρίκης και του θανάτου, απέκτησαν μια διαφορετική εμπειρία για την πολυπλοκότητα και τους συσχετισμούς των κοινωνικο-πολιτικών προβλημάτων, που τους έκαναν να αναθεωρήσουν πολλά από όσα αρχικά πίστευαν.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τους:
Dariush Beigui, καπετάνιος IUVENTA
Hendrik Simon, μέλος του πληρώματος

Δείτε το τρέιλερ του Iuventa (σκηνοθεσία Michele Cinque): https://www.youtube.com/watch?v=YybH6EjkepI

— English —

The current policy (militarization, deportation, EU-Turkey agreement and so on) at the EU’s external borders forces refugees to choose increasingly dangerous roads and allows states to criminalize sea rescue and solidarity. The cynical movement of the EU’s external borders to Turkey and deep within the African continent has created a dystopian everyday life for refugees who are constantly under persecution and threat. Faced with this reality, we are strengthening the movement efforts and demands throughout Europe, demanding safe legitimate paths and decent living conditions with social participation for the refugees. Decriminalization of sea rescue is a necessary step in this direction and we must fight for it.

The documentary film Iuventa relates the events of a crucial year in the lives of a group of young Europeans all involved in different ways in the Jugend Rettet solidarity project, starting from the first voyage of the Iuventa ship in the Mediterranean Sea to the heavy accusations that led to the seizure of the boat more than a year later.

Through a crowdfunding campaign, a group of young people buys a boat, Iuventa, and in July 2016 begins a rescue program in the Mediterranean. The documentary follows the lives of the protagonists in the first mission of the boat and in what followed; when their utopian and humanitarian dreams collided with reality.

The narration starts with the ship’s first trip out to sea: setting sail from Malta, she comes back to La Valletta after 15 days offshore, having saved the lives of over 2,000 people.

After the first mission the film takes us to Berlin and in Italy in the months following the first voyage, through the winter time when the future of the Jugend Rettet is discussed.

The films shows that the experience of Iuventa determined and changed the lives of those who participated in it: not only because of their young age but mainly through living in the forefront of horror and death, gaining a different experience for the complexity and correlation of socio-political problems, which made them revise much of what they originally believed.

The screening will be followed by a discussion with:
Dariush Beigui, Captain of Iuventa
Hendrik Simon, crew member

See the Trailer of Iuventa (Directed by Michele Cinque):
https://www.youtube.com/watch?v=YybH6EjkepI

 

Πεμ. 28.02 | Reggae Night vol.4

Η βραδιά που καθιερώθηκε στο Στέκι Μεταναστ(ρι)ών για 4η χρονιά.
Καρναβαλική η διάθεση εφέτος, με βασιλιά τον λέοντα Stefanatty και λέαινες τις Maro & Vicko να βρυγχώνται από τις 10μμ.
Η Room39 φοράει την ανάλογη διάθεση πίσω από τη μπάρα και φροντίζει να πιούμε κρύα μπυράκια και να τσικνίσουμε vegan λιχουδιές.

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

Παρ. 01.02 | Cut Of The Π

Σουαρεδάκι με κοπή πίτας, καθιερωμένη κλήρωση δώρων (που θα ξαναφέρουμε για την κλήρωση του επόμενου χρόνου), κουνιστικές μουσικούλες και κλασικά χειμερινά ποτάκια.
Από νωρίς στις 9 για τις performances και για όσο τραβάει η διάθεση.

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο

Παρ. 25.01 | Lgbtqia+ Party :: Strike a Pose Under the Blacklight

Θέλαμε ένα πάρτυ φτηνό, ασφαλές, glamorous, θέλαμε drag show, χορό μέχρι το πρωί, blacklights και πολύ γκλίτερ, οπότε το φτιάξαμε. Στις 25 Ιανουαρίου διασκεδάζουμε με τον καλύτερο τρόπο που ξέρουμε, αυτοοργανωμένα, συλλογικά και από τα κάτω. Οπότε βάλτε τα καλά σας (και τα φωσφορούχα σας) και να είστε όλ@ εκεί. ♥

//drag show από το Haus of Proletarea//

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο

*μετά τις 23:30
Ερμού 23, γωνία με Βενιζέλου
1ος όροφος

*το RADical PRIDE είναι συλλογικότητα στη Θεσσαλονίκη για την απελευθέρωση φύλου, σώματος και σεξουαλικότητας

We wanted a cheap,safe, glamorous party, with drag shows, dancing until dawn, blacklights and glitter, so we created it. On the 25th of January we’ll be partying in the best way we know, self-organised and collectively. So wear an outfit that glows in the dark and be there. ♥

//drag show from Haus of Proletarea//

*after 23:30
Ermou 23, on the corner with Venizelou
1st floor

*RADical PRIDE is a collective in Thessaloniki for the liberation of gender, body and sexuality

Παρ. 25.01 | Βιβλιοπαρουσίαση: “Μετανάστες Εργάτες στην Ελλάδα”

Την Παρασκευή 25/1, θα συζητήσουμε στο Στέκι Μεταναστ(ρι)ών στη Θεσσαλονίκη για το ζήτημα της εργασίας των μεταναστ(ρι)ών στην Ελλάδα, την άρρηκτη σύνδεσή της με τη μεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους από τις αρχές του ΄90 μέχρι σήμερα και τη διαλεκτική ανάμεσα στην πρόσβαση στην εργασία και την πρόσβαση στη “νόμιμη” διαμονή, τη δυνατότητα για “χαρτιά”.

Με αφορμή και βάση το βιβλίο του Απόστολου Καψάλη  “Μετανάστες Εργάτες στην Ελλάδα – Εργασιακές Σχέσεις και Μεταναστευτική Πολιτική στην Εποχή των Μνημονίων”, το οποίο και θα παρουσιάσουμε, τη συνδρομή του συγγραφέα και τη συμμετοχή μεταναστ(ρι)ών που εργάζονται στη χώρα εδώ και χρόνια, θα αποπειραθούμε να αποκωδικοποιήσουμε τις πλούσιες πληροφορίες που καταγράφει κι εκθέτει το βιβλίο και να τις συνδέσουμε με την εμπειρία του αντιρατσιστικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες. Παράλληλα, θα προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε εκτός από τις κρατικές και κυβερνητικές επιλογές και σχεδιασμούς, και τις θέσεις, τις πρωτοβουλίες και τις προτεραιότητες που έθεσαν οι οργανώσεις και οι σύλλογοι των ίδιων των μεταναστ(ρι)ών, οι αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες, οι οργανώσεις και συλλογικότητες του ευρύτερου ανταγωνιστικού χώρου και φυσικά το συνδικαλιστικό κίνημα.
Ευελπιστούμε πως στην εκδήλωση θα μπορέσουμε όχι μόνο να αποδώσουμε μια όσο γίνεται πλήρη και κατατοπιστική αναδρομή στο παρελθόν της μεταναστευτικής εργασίας στην Ελλάδα, την κοινωνική και νομική της διάσταση, αλλά να προσεγγίσουμε και την τρέχουσα συνθήκη και να συλλογιστούμε και να αναγνωρίσουμε τα πεδία απαραίτητης δράσης, οργάνωσης και διεκδίκησης.

Σαβ. 19.01 | Solidarity Νight for Pablo

Επιστρέφοντας από μια βόλτα στην Καβάλα με την κοπέλα του και βλέποντας μια οικογένεια προσφύγων να προχωράνε μέσα στη βροχή στην εθνική οδό, ο Pablo (ενεργός από το 2016 στο camp των Ιωαννίνων) αποφάσισε να τους βοηθήσει και να τους μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη, χωρίς φυσικά κανένα οικονομικό αντίτιμο. Έκανε αυτό που θα έκανε κάθε άνθρωπος με ενσυναίσθηση προς τις πολλαπλές αδικίες που βιώνουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας (και όχι μόνο).

Στις 10 Δεκέμβρη λοιπόν άρχισε ο Γολγοθάς του. Η ποινή του κράτους για την αλληλεγγύη που εξέφρασε ήταν κατάσχεση του βαν και του κινητού του και απέλαση από τη χώρα για τα επόμενα τουλάχιστον δύο-τρία χρόνια, καθώς κρίθηκε επικίνδυνος!

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

Έτσι, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να μαζευτούμε το Σάββατο και να ενισχύσουμε την προσπάθεια του συντρόφου να επιστρέψει στους/στις φίλους/ες του, στην κοπέλα του και στη ζωή που είχε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια εδώ.

Τα παιδιά μας από το Cameroon θα φροντίσουν να χορέψουμε με afro/pop μουσικές και να χορτάσουμε με vegan γεύσεις.
Πίσω από το θρυλικό bar του στεκιού,
η Room39!

Black Power/Pop Matters (11&12 Γενάρη)

Στο διήμερο Black Power/Black Pop Matters θα αποπειραθούμε να ρίξουμε μια ματιά στα μαύρα κινήματα στις Η.Π.Α. από τα μέσα του 20ού αιώνα μέχρι και το πιο πρόσφατο Black Lives Matters κάνοντας μια αναδρομή υπό το πρίσμα της αποτύπωσης της μαύρης ριζοσπαστικότητας και των αντιστάσεων της κοινότητας στην κυρίαρχη pop culture στην Αμερική. Θα αναζητήσουμε αυτά τα ίχνη στη βιομηχανία του κινηματογράφου και των τηλεοπτικών παραγωγών, στη μουσική βιομηχανία και στις λίγκες του επαγγελματικού αθλητισμού. Παράλληλα θα δούμε πώς καταγράφονται τα στερεότυπα για τους μαύρους και πώς η κοινότητα προσπαθεί να δηλώνει τη μαύρη ταυτότητα μέσα από στις αντιφάσεις, τα όρια και διαρκώς ανάμεσα στους κινδύνους του διπόλου αφομοίωση/αποκλεισμός.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Ξεκινάμε, λοιπόν, από την Παρασκευή 11 Γενάρη στις 18.30 με
την εισαγωγή της ομάδας εργασίας για το σύνολο του διημέρου
την προβολή της ταινίας/ντοκιμαντέρ 13th της Ava DuVernay
συζήτηση με αφορμή την ταινία με τη συνδρομή και του Δημοσθένη Παπαδάτου για να πιάσουμε το νήμα της καταπίεσης των μαύρων στις Η.Π.Α. αλλά και των κινημάτων της Μαύρης Δύναμης και να ψάξουμε τις ιστορικές (α)συνέχειες μέχρι και το Black Lives Matter.
Black Music Market Bar, κατά τις 22.30-23.00 (όταν θα έχει στεγνώσει το σάλιο από το μπλα μπλα), για το απαραίτητο groove μετά την κουβέντα. Ήδη καθ’ όλα έτοιμοι για τις παρουσιάσεις του Σαββάτου, οι Tasos Sambar και Nikos Alkaios Ladas θα κάνουν το κομμάτι τους και στις επιλογές της μουσικής. Half-resident – half-guest πέρασμα θα κάνει κι ο Pantelis Far.
Συνεχίζουμε το Σάββατο 12 Γενάρη στις 19.00 με την ανά θεματική (cinema,μουσική,αθλητισμός) προσέγγιση στις αποτυπώσεις στην ποπ κουλτούρα. Σε αυτό θα έχουμε την πολύτιμη συμπαράσταση των MonkeyBros.gr και του theballhog.net (μέσω της παρουσία(ση)ς του Άρη Τόλιου). Αν δούμε ότι έχουμε χρόνο και διάθεση, θα υπάρχει και υλικό που θα έχει σχολιαστεί στις παρουσιάσεις προς προβολή στο τέλος της κουβέντας.

 

Πεμ. 10.01 | Indie Βar by RADical Pride

Το πρώτο bar για το 2019 by RADical Pride στο Στέκι Μεταναστ(ρι)ών.
Αυτή την Πέμπτη 10/1 διασκεδάζουμε συλλογικά με indie μουσική από τις 7 το απόγευμα.
Be there.

Posted by RADical PRIDE on Thursday, January 3, 2019

 

 

Σαβ. 22.12 | Solidarity Electronic Beats for Emdi Imam Udil

Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης για τον 45χρονο Εμντί Ιμάμ Ουντίλ που δέχτηκε ρατσιστική επίθεση κατά τη διάρκεια εργασίας του σε σούπερ μάρκετ της Λέσβου.
στα decks σερβίρει ηλεκτρονικές μουσικές η Room39.

Η εικόνα ίσως περιέχει: παπούτσια

Ο μετανάστης από το Μπαγκλαντές, κάτοικος στο νησί τα τελευταία 7 χρόνια και εργαζόμενος από το 2013, νοσηλεύεται στην ορθοπεδική κλινική του νοσοκομείου Μυτιλήνης και προορίζεται για χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης του συντριπτικού κατάγματος ωλένης που έχει υποστεί.